Tam bir yıl geçti yavrumun birtanemin doğumunun üzerinden ama ben anne olduğumu 18 mar 2014 tarihinde acı bir olayla anladım.. O saate kadar benimkisi bebeğini süslü püslü giydirip yedirip uyutmaya çalışan kah ağlayıp kah gülen bir evcilik oyunuymuş.. Salı günü yemek yaparken kızım yanımda oynuyordu her zamanki gibi ayaklarımı.n dibinde elimdekini bırakmam için çabalıyordu derken kendi kendine oyuna daldı bende hızlı hızlı patlıcan doldurmaya çalışıyordum ki yanıbaşımdan bir küt sesi ayse zeynebimi kaldırmamla elimin ayağımın boşalması bir oldu.. Bir annenin çaresizliği işte kaşı yarılmış kocaman bir delik fışkıran ve yavrumun gözüne dolan kan o an napcağımı bilemedim her olay karşısında soğuk kanlı olmaya çalışan ben titremeye başladım hmen rulo havludan koparıp vargücümle bastırdım yavrumun kaşına kanamayı durdurmam lazımdı acile gitmem lazım yok ayhanı arim ya çok kalırsak hastande emziremezsem mama alim yanıma su kaynatim hemen üstümde pijamalar arabanın anahtarı nerde??? Bi çok cevaplanması gereken soru ve panik bir anne.. Hemen silkindim kızım için toparlanmalıydım bi yandan kanamayı durdurmaya çalıştm ayhanı aradım mamanın suyunu koydm o kaynayana kadar üstümü değiştim kıcağımda ağlayan kızım kendimden geçmiş ben... Termosa su doldur çantasına suyunu bezini bilmemneyini koy şükür kanama durdu dur açık yara gitmeyelim hemen batikonlamak lazım bu eller batikonu sargı bezine zor koydu heryer batikon kızımın çığlıkları.. Kimse bizim çığlıklarımızı duymadı apartmanda sanki rezidenste oturuyoruzya:(( yavrumun montunu giydirdm tam kapıdan cıkarken ayhan geldi onu görünce benim musluklar tam açıldı nasıl ağlıyorm sakinleşemiyorm bi türlü.. Suçluluk duygusumu yoksa ona sığınmamı bilemedim işte o anda yoksa kendimi tam toparlamış arabaya atlayıp yalnız götürüyodm kızımı derken hastane trafiği hiçbiyerde plastik cerrah yok olandada ya kopan bacak ya parmak dikio.. Haydarpaşa numuneye gittik ordada kopan parmak varmıs ama beklyelim dedik.. Yavrum hep kucakta kedileri kovaladık bahçede yarasını ben bantlıyorm o atıo derken işin en zor kısmı işte anne olmanın n demek olduğunu anladığım dikiş kısmı yavrumun o çığlıkları benim hiç birşey yapamamam çaresiz anne baba kurban olduğum gözlerinden oluk oluk akan yaşlar nasıl canı yanıosa 4 kişi zor tuttuk birtanemi neyse bitti operasyon dr bişeler söylüyor ama biz kızımla sarıldık ağlıyorz sonra sakinleştirdim onu iyiki mama almısım koca hastande emzirmeye yer aramadm hemen mamasını verdim kıpkırmızı olmus o boncuk gözleri.. Ayhan işlemleri hallediyor annemler koşarak gelmiş babamla Allah razı olsun insanın ana baba kardesinden öte yok bu dünyada herkes boş.. Annemi görünce gene dayanamadım açıldı musluklar babam sarıldı onunda gözünde yaş kaçırmaya çalışıo o ser t adam gizli ağlıo torununamı banamı bilemedim işte.. Aysezeynebim mamayı içince hemen gülücükler atmaya başladı geçti acısı heralde eve gelene kadarda arabada kucağımda uyudu evde yatağına yatırırken zınk bi kaltı kahkahalarla yavrum geri döndü işte.. Annemler eve kadar yalnız bırakmadı bizi saolsunlar babamın kızımla bir evcilik oynayısı vardı görülmeye değer..
Olqyın üzerinde.n nerdeyse bi hafta geçti anca kendime gelip yazabildim..halada tam olarak atlatamadım yavrumun kaşını öyle görünce dayanamıyorm gözlerim doluyor hemen kendimi suçluyorum bi ihmalim yok aslında yemek yapmaya mecburdum o ana ama annelik işte.. Allahım onu bana bağışladı yabrumun iyiki gözüne bişe olmadı çok şükür binlerce şükürler olsun Allahım daha beyterinden korusun birtanemi beni onla imtihan etmesin insallah böye bir acıyı bir daha yaşamam kimse yaşamasın tek duam bu ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder